ترجمه فارسی و متن ترانه گل ناز از مسعود بختیاری (زنده یاد بهمن علاءالدین)
گل نازدارم
مه شوگارم
بیو بیو که، دلم سیت تنگه
ندونم تا کی، دلت چی سنگه
بهار اوی وا گل گندم
مو تهنا وا درد تو مندم
ولم کردی وا دل پر دردم
دلم خینه دی ز حرفا مردم
گدی بی که وا باهار ایام، سیچه په نیائی؟
حالا دیه باور ایکنم، که تو بی بفایی!
ز ویرت رهدم، مکن وام چینون، گل نازدارم
بیو که بی تو، دیه مه رهده، ز ای شوگارم
مه شوگارم
بیو بیو که، دلم سیت تنگه
ندونم تا کی، دلت چی سنگه
بهار اوی وا گل گندم
مو تهنا وا درد تو مندم
ولم کردی وا دل پر دردم
دلم خینه دی ز حرفا مردم
گدی بی که وا باهار ایام، سیچه په نیائی؟
حالا دیه باور ایکنم، که تو بی بفایی!
ز ویرت رهدم، مکن وام چینون، گل نازدارم
بیو که بی تو، دیه مه رهده، ز ای شوگارم
گل ناز
گل نازدارم
ماه شبم
بیا بیا که دلم برات تنگه
نمی‌دونم تا کی دلت مثل سنگه
بهار اومد با گل گندم
من تنها با درد [دوری] تو موندم
ولم کردی با دل پر دردم
دلم خونه دیگه از حرف‌های مردم
گفته بودی که با بهار میای، پس چرا نمیای؟
حالا دیگه باور می‌کنم که تو بی وفایی
از یادت رفتم، باهام اینجور نکن، گل نازدارم
بیا که بی تو، دیگه ماه رفته، از این شبهایم
ماه شبم
بیا بیا که دلم برات تنگه
نمی‌دونم تا کی دلت مثل سنگه
بهار اومد با گل گندم
من تنها با درد [دوری] تو موندم
ولم کردی با دل پر دردم
دلم خونه دیگه از حرف‌های مردم
گفته بودی که با بهار میای، پس چرا نمیای؟
حالا دیگه باور می‌کنم که تو بی وفایی
از یادت رفتم، باهام اینجور نکن، گل نازدارم
بیا که بی تو، دیگه ماه رفته، از این شبهایم
