ترجمه فارسی و متن تصنیف همدرنگ از مسعود بختیاری (زنده یاد بهمن علاءالدین)

بیو بریم مال خومون، ولا تشس بلازه
بنشینیم دور یک ولا شوگار درازه

بیو بریم مال خومون، ولا تشس دیاره
زل روز بنگ کنیم ولا که سر دراره

بیار دستاته بنه منه دستم که تا جون داریم
دوتائیمون چی مه و آستاره کل یک بویم
بیو بیو تا نمهنیم تهنا بوندیم عهدی
که تا هدمون همدرنگ و ستین دل یک بویم

مالمون بار ونده دوش ولا به وار شیمبار
گل سهر و باوینه ولا تا به کدمون جار

مالمون بار ونده دوش ولا وار دوونی
گل سهر و باوینه ولا تا زیر زونی

همصحبت

بیا بریم مال خودمون (1)، والله آتیشش پرفروغه (درخشانه)
بشینیم دور همدیگه؛ والله شب درازه

بیا بریم به مال خودمون، آتیشش معلومه
ستاره‌ی صبح رو صدا کنیم که سر در بیاره (بالا بیاد)

بیار دستات رو بذار توی دستم که تا جون داریم
دوتائیمون مثل ماه و ستاره پیش هم باشیم
بیا بیا تا نمونیم تنها، ببندیم عهدی
که تا هستمون (زنده‌ایم) همصحبت و عزیز دل هم (عاشق همدیگه) باشیم

مالمون (2) بساطش رو گذاشته دیروز به وار (3) شیمبار (نام منطقه‌ای)
گل سرخ و گل بابونه تا کمرمون [بالا اومدن]

مالمون بساطش رو گذاشته دیروز به وار (منزلگاه یا محل اسکان) پایینی
گل سرخ و گل بابونه تا زیر زانو [بلند هستن]

1- مال: محل زندگی خانواده‌ها؛ مجموعه‌ی چند سیاه چادر.
2- مالمون: «مال» ما. خانواده‌های ما.
3- وار: مخفف وارگه است و وارگه هم به معنی بارگه، بارگاه، محل بار.